Witkacy. Pamiętamy

Profesor Janusz Degler, wybitny znawca Witkacego, reżyser Jacek Bunsch, Małgorzata Sady – themersonistka, Marek Średniawa – przedstawiciel Instytutu Witkacego i redakcji pisma „Witkacy!” – byli gośćmi wtorkowego spotkania w ramach naszego cyklu Teatr na ekranie. W wydarzenie zaangażowała się Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych – dziękujemy za pomoc pani Anecie Ługowskiej, kierowniczce biblioteki PJATK, która niestety z przyczyn niezależnych nie mogła do nas dotrzeć.

Wieczór prowadziła Maria Dębicz, a pomysłodawczynią wydarzenia oraz cyklu Teatr na ekranie jest Elżbieta Małecka.

W związku z 80. rocznicą śmierci Witkacego, na Scenie Kameralnej, 24 września odbył się wieczór upamiętniający tego wielkiego artystę. Widzowie wzięli udział w dyskusji, obejrzeli spektakl Teatru Telewizji w reżyserii Jacka Bunscha z 1993 roku pt. „Gyubal Wahazar” oraz film autorstwa rosyjskiego artysty Iwana Gorszkowa pt. „Stanisław Ignacy Witkiewicz GYUBAL WAHAZAR” inspirowany dramatem  Witkacego, zrealizowany w technice animacji poklatkowej.

Całości towarzyszyła wystawa archiwalnych materiałów ze spektakli opartych na sztukach Witkiewicza, zrealizowanych do tej pory w naszym teatrze.

Profesor Janusz Degler o Witkacym:

Nie ma bardziej współczesnego pisarza od Witkacego. Jest jak kameleon, zmienia się w zależności od kontekstu społecznego, politycznego, artystycznego, ale ciągle jest aktualny. Jego profetyzm spełnia się w różnych okresach, i różnych dziedzinach. Żaden artysta nie ma takiej siły, jak on. Cały czas dorastamy do Witkacego i coraz bardziej go odkrywamy. Coraz bardziej czujemy się w pewien sposób jego dłużnikami. Wiele rzeczy nam wyjaśnia, wiele zjawisk przewidział. To jest jego wielka siła.

zdjęcia Tobiasz Papuczys